De eerste stap

Mijn verhaal start in 2015, toen ik op social media een fotograaf vond die verlaten gebouwen bezocht verspreid over Europa.
Al snel kocht ik mijn eerste camera, vol enthousiasme om zelf op zoek te gaan naar het onbekende. Het zoeken naar verlaten locaties betaalde zich al snel uit, ik vond een verlaten klooster net over de grens bij Duitsland. Vol met adrenaline trokken mijn goede vriend Calvin en ik vroeg in de ochtend naar het St. Jozefsheim Klooster. Ik kan me nog goed herinneren dat ik stijf van de spanning stond toen we dit klooster betraden. Ik was op slag verliefd en verslaafd aan deze passie die men ‘urban exploration’ noemt.
Al snel vormen zich nieuwe vriendschappen en volgen er meer avonturen naar, op het eerste gezicht, vreemde plekken.

Mijlpaal

Twee jaar verder met enorm veel ervaringen en avonturen achter de rug, maak ik mezelf klaar om met vrienden naar het koude noorden te trekken. Onze reis begint in Stockholm, Zweden, en zal zich via Noorwegen vervolgen. Voor mij was dit mijn eerste echte reis, geen all-in vakantie maar hiken door de bossen en bergen die Scandinavië ons te bieden heeft.
Het veroveren van de berg Preikestolen geeft dezelde adrenalinekick als het binnenstappen in het St. Jozefsheim Klooster twee jaar eerder.

Een aantal maanden later trok ik naar Fins Lapland. Zweden en Noorwegen lieten een geweldige indruk achter en Finland kon niet achterblijven. Ik ontwikkelde heimwee naar Scandinavië en kon niet wachten om terug te keren.
Halverwege oktober mocht ik eindelijk mijn backpack weer inpakken, klaar om opnieuw de sneeuw op te zoeken. Waar Zweden en Noorwegen voornamelijk bestond uit dag-hikes en met de auto rijden, zochten we nu iets meer de grens op. 80 kilometer door de wildernis van Nationaal Park Urho Kekkonen in 6 dagen tijd.
Op een van de eerste avonden mocht ik het noorderlicht al aanschouwen, niet wetende dat ik het nog twee keer meer zou zien. Ondanks de bijtende vrieskou heb ik vol enthousiasme met mijn camera de hele avond buiten gezeten. Een reis met ongekende rust die ik met momenten enorm mis, een ding is zeker, en dat is dat ik Finland zeker nog zal bezoeken.

Terug in Helmond

De cirkel is rond, maar mijn verhaal begint nog maar net. Na zoveel fantastische ervaringen gaf ik mezelf op voor een project in Helmond nadat een oud-collega mij hieraan linkte. Ik was klaar voor een volgende stap om mijn fotografie naar een hoger level te tillen. Dit project staat in het teken van de Helmondse schilder Lucas Gassel. Geïnspireerd door zijn werken reisde ik naar de Italiaanse Dolomieten met mijn goede vriend Calvin. Hier fotografeerde ik een week lang landschappen met een religieuze tint. Samen met 12 andere fotografen heb ik de eer om dit werk te exposeren in mijn geboortestad Helmond. Trotser kan ik niet zijn, tijdens dit moment van schrijven ben ik 24 uur verwijderd van mijn eerste expositie. Ik kijk met een enorm prachtig gevoel terug op de afgelopen 5 jaar, op de plekken die ik heb mogen bezoeken, op de avonturen die ik heb mogen meemaken. En vooral kijk ik uit, naar de avonturen en ervaringen die nog gaan komen…